Categorie: Nieuws

Mevrouw Goorden en mevrouw Nouwen wonen ondertussen allebei een jaartje in het Reginahof, maar de regels zijn in deze tijd even aangepast. Waar ze voorheen gezellig samen eten voorbereidden in de gezamenlijke ruimte, doen zij dat nu op hun kamer. Maar het gaat goed met ze. Ze doen nog steeds veel samen, met maximaal 3 personen en op de gepaste afstand. “Zo schillen we samen appels, maken een praatje met de buren en leggen we veel kaarten. We mogen nog naar buiten, maar niet van het terrein af. En als we naar buiten gaan, zitten we op gepaste afstand”, aldus mevrouw Goorden.  Ze kijkt er erg naar uit weer onbegrensd naar buiten te mogen en om haar man op te zoeken die helaas erg ziek is. Ze heeft dagelijks telefonisch contact met haar kinderen en kan ook niet wachten om eindelijk weer haar kleinkinderen te zien. Ondanks dat beide dames veel ervaring hebben in het leven, hebben zij dit nog niet eerder mee gemaakt. Het is niet echt te vergelijken met iets, maar ze blijven positief. De inwoners van het Reginahof zijn namelijk gezamenlijke huisbewoners en dus zijn ze blij om nog contact te hebben met elkaar, op de gepaste afstand. “Anders woonde ik in een Poldertje en had ik helemaal niemand om mij heen, dan is dit toch veel leuker” vertelt mevrouw Nouwen. FaceTime was nieuw voor beide dames, maar gelukkig kregen ze hulp van gastvrouw Linda. Wij willen deze 3 dames bedanken voor hun tijd, want na het FaceTimen zijn zij weer lekker samen gaan kaarten.

Mijn moeder woont inmiddels een aantal weken in Reginahof. Ik vind het heerlijk om haar gelukkig te zien. Ik heb met veel liefde een lange tijd voor mijn moeder gezorgd, voornamelijk na het overlijden van mijn vader. Ik heb toen een tijdje bij mijn moeder in huis gewoond, maar eigenlijk woon ik zelf in Ede. Samen met mijn moeder en broer ben ik gaan zoeken naar een geschikte woning voor haar. Dit was best lastig. Mijn moeder heeft wat lichamelijke klachten, maar is geestelijk helemaal in orde! We hadden een woning gevonden waar ze tijdelijk mocht blijven, maar dat was niet de ideale oplossing. Ik was vaak bij mijn moeder op bezoek, om met haar te kletsen of om haar gewoon even mee naar buiten te nemen. Ik vond het vervelend dat ze het niet naar haar zin had.

 
De eerste indrukken

Toen hoorden we van Reginahof. Na het eerste bezoek waren zowel mijn moeder als ik direct verkocht. Er was meteen een klik met de andere inwoners en dat was voor mij een hele opluchting! Bij binnenkomst voelde ik de gemoedelijke sfeer die er hangt. De grote tafel in het midden van de gezamenlijke ruimte staat dan ook symbool voor de saamhorigheid.
Op het begin hadden we veel vragen, met name over het inkopen van zorg; ‘wat betekent dat precies en wat houdt het in?’ Hier zijn we door de Kitty goed bij ondersteund. De was en het koken doen de inwoners gezamenlijk, dus die zorg was mij direct uit handen genomen. Het is echt iets nieuws wat ze hier doen. We huren een kamer voor mijn moeder en daar kopen wij de zorg bij in!.

Nu kom ik voor de gezelligheid

Dankzij de gezellige medebewoners van Reginahof heeft mijn moeder weer haar eigen leven. Ze fleurt hier helemaal op! Ze maken veel uitstapjes en gaan soms wel twee keer per dag wandelen! Ik hoef nu niet meer langs te komen omdat ik bang ben dat ze me nodig heeft, maar ik kom echt voor de gezelligheid.

Het leukste vind ik de berichtjes die ik van mijn moeder krijg, zoals foto’s van de wandelingen die ze maken of van het bezoek aan een markt of boerderij. Mijn moeder zit in een rolstoel want ze is slecht ter been, maar dat weerhoudt haar er niet van om gezellig mee te gaan. Een van de gastvrouwen of een buurman duwt haar in de rolstoel vooruit, waardoor ze ook gezellig mee kan.

Laatst was ik op bezoek en toen ze tussen de andere bewoners zat, zei ze ineens tegen me: “Nou doei hè Jeanne”. Ik kan weer met een goed gevoel terug naar Ede, want mijn moeder zit in Reginahof veilig en nooit alleen.

Door Jeanne Raats